BİR BEN DÜŞÜN SEVGİLİM

BİR BEN DÜŞÜN SEVGİLİM

Bir ben düşün sevgilim;
Hayata küsük umutlarla dünyaya getirilen,
Yok içinde varolmaya çabalayan,
Dal verdikçe kırpılan, bodur kılınan,
Bir ağaç düşün ki, herşeye rağmen göğe erme sevdasında olan.
Dördüne yeni basmış bir çocuk düşle sevgilim;
Çocukça davranışlarda, herşeyi çocuksu olsun,
Kardeşleriyle körebe oynasın mesela,
Kalastan ürettiği tahterevallisinde salınsın.
Ve sevgilim; çocuksuluğu karanlık basmasıyla biten,
Rüyasında can tokuşturan,
Kabus bir gecenin sabahında, avlunun orta yerinde kan işeyen,
Hali bir annesince sorulan,
Merhamet abidesi bir annenin,biçare oğlunu düşün...
Gelgör ki zaman durmaz;
Yüzlerce hücresi ölür çocuğun, binlercesi yenilenir.
Ve bedenciği biraz daha büyür.
İlkokula başlar heyecan ve azimle.
Değişimin ilk basamağını tadacaktır belki de.
Sevecek, sevilecek, değerlenecek, değerlendirecek,
Keşmekeş hislerle okula başlayan, siyah önlüklü öğrenciyi düşün...
Ve düşün birtanem;
İlk öğrendiği A harfi ile, ısrarla ve sadece "anne" kelimesini üreten,
Alfabenin bir sonraki harfine buz kesen.
İlk 23 Nisan'ında, yırtık ayakkabılarına inat,
Cezm olmuşcasına, yarıçıplak ayaklarını vuran,
Eve dönüşte ayakları şişen, sızlayan,
Anne kucağında huzuru arayan, sığınan,
Kalbi sevgi ile çarpan, bir küçek yürek düşün...
Bir aile düşün ki;
Baba diktesever, anne merhametkar, çocuklar ise bitap,
İstikballerine taş konmuş.
Yemek sofrasına üşüşmüş, nasiplerince midelerine indiren,
Yazıktır ki, yarısını parazitlere kaptıran, doymayan, doyamayan,
Büyüklerin cehalet sultasında bir aile düşün...
Düşün ki; bir küçücük yürek; gözü açık giden annenin ardından durmuş,
Bir küçük beden yıkılmış, toz olmuş; her zerresi bir ücraya dağılmış.
Hayat alfabesinin A'sını kaybetmiş, diğer harfler ile muğlak sözcükler sarfeden,
Kısa süre sonraB'sini de yitiren, ve artık x'ler ile cümleler kuran,
Alfabe kurbanı bir çocuk düşün...
Nihayet aşkım; Yokluğum ve yoksulluğun kanısandığı bir günde
Açlığını gidermek için, küflü tavuk ekmeğini, kardeşine kaptıran,
Buna yanan, yakınan; zemherir soğuğunda, üzerine halıyı çekip uzanan,
Artık kan işemeyen, kan ağlayan,
Biçare çocuğu düşün...
Her şeye rağmen, umut iklimide ışıksız kalmayan,
Bir anka kuşu gibi, kendini kendi külünde yaratan,
Benlik savaşçısı, bir ben düşün...