VAKİT TAMAM
Dostlarım!... Ayrılıyorum sizlerden,
Kırmalarım olmayacak, bağırmalarım da,
Serzenişlerimi duymayacaksınız belki de.
Artık anılarımla merhabalaşacaksınız,
Dem vuracaksınız, gidişlerimden gelişlerimden,
Vedalacaksınız, tüm renklerimden.
Gidiyorum!... Ama yalnız değilim,
Herbirinizin gizemli dünyası, içimde.
Gidiyorum ama yalnız değilsiniz,
Gülmeler, sevinçler, anlamlı gayeler bırakıyorum size.
Ve anılar karışacak, söylemlerinize,
Tevatürleri katacaksınız söylemlerinize,
Her sabah kapı kollarında hayallenecek ellerim,
Tüm muzipliğiyle, beliriverecek yüzüm.
Sağa sola sataşacak, içinizdeki ben;
"Fadime gıııız..., Al sana benden bir sakız.
Günaydın Melahat Hanım..., Bugün ne ferim var ne canım.
Doğumda yine Güldane..., Kimler kaldı ki gebe.
Lazın kızı Emine..., Gönül senin değil mi, kime ne?
Çiçek, Ay çok fenasın.., Otur konuşalım, bırak yemekler yansın.
Hostes Sema., İnan kem gözle bakmaz, kimse sana.
Ooooo.., Memoli.., Sevsinler yarum seni.
Mehmet.., Bir elin kızda, bir elin çızda,
Pala Remzi geldi oğlum anlasana, açız daaa.
İyi ki varsın Ayhan Hocam.., Bakışı bahar, kokusu reyhan hocam.
Selamum aleyküm.., Aman olmasın kimse mesut.
Hayırlı sabahlar ya Kadir.., Takım elbiseyle kalorifer yakanı bizler ederiz takdir...
Dost dediğin böyle olmalı diyeceksiniz,
İçi dışına vuran, cesaretle yere basan,
Beyniyle bakan, azmiyle yürüyen,
Yüreğiyle seven, yılışıksız, katışıksız,
Hayat durağında yolculuğunuzu beklerken,
Sevinç içindeyken, neşelenirken, göz yaşı dökerken.
El ele tutuşup, halay çekerken,
Hatırlarsınız dostlarım, hatırlarsınız beni...
Ücralarda toplaşıp, sohbet ederken,
Günün telaşında, canınız sıkılırken,
Her zaman her yerde kendiniz olmaya çalışırken,
Hatırlarsınız dostlarım, hatırlarsınız beni...
Koklarken kiminiz gül, kiminiz alkol, kiminiz eter,
İyi ki tanımışız böyle bir dostu, derseniz bu bana yeter...